Niezależnie od wieku lub poziomu sprawności fizycznej, uprawianie sportów lub innych rodzajów aktywności rekreacyjnej takich jak wędrówki lub wspinaczka wiąże zwykle się z odnoszeniem urazów sportowych. Często rodzaj ruchu wymagany przez sport determinuje najbardziej prawdopodobne obrażenia. Zawodnicy uprawiający sporty kontaktowe takie jak siatkówka czy piłka nożna często ulegają urazom innego rodzaju niż biegacze i tenisiści. W każdym wypadku w celu zapewnienia jak najszybszej rehabilitacji konieczne jest leczenie urazów w odpowiednio dostosowany sposób.
Istnieją dwa rodzaje urazów sportowych — ostre i chroniczne. Ich przyczyny i opieka pourazowa różnią się znacząco.
Urazy ostre następują nagle, bez ostrzeżenia. Do urazów ostrych można zakwalifikować zwichnięcia, nadwyrężenia, naciągnięcia, zerwania i złamania. Kontakt fizyczny w sportach takich jak piłka nożna, koszykówka i sitakówka może powodować poważne urazy takie jak pęknięcia. Jednak najczęściej występujące urazy ostre mogą również nie być związane z uderzeniami mechanicznymi. Według WebMD cztery spośród siedmiu najczęściej występujących rodzajów urazów sportowych mają charakter ostry:
Urazy chroniczne są zwykle skutkami nadwyrężenia lub długotrwałego powtarzalnego ruchu danego stawu. Spośród siedmiu najczęściej występujących rodzajów urazów sportowych według WebMD trzy mają charakter chroniczny:
Odnawianie urazu w lub obciążenia uszkodzonego stawu po np. zwichnięciu kostki może spowodować problemu chroniczny objawiający się osłabieniem, obrzękiem i dyskomfortem.
Niektórym powszechnym urazom sportowym takim jak zwichnięcia i naciągnięcia można zapobiegać przez wykonywanie lekkich ćwiczeń kardio w celu rozgrzania mięśni przed rozpoczęciem właściwego treningu. W celu zapobiegania urazom sportowym LiveStrong zaleca sportowcom wykonywanie przed rozpoczęciem właściwego treningu lub rywalizacji rozgrzewki trwającej co najmniej pięć do dziesięciu minut. W przypadku utrzymywania się bólu po poprzednim treningu lub jeśli sport wymaga złożonych ruchów (jak gimnastyka, w której kluczowe znaczenie ma amplituda ruchu) rozgrzewka powinna być dłuższa.
Rozciąganie może pomóc zapobiegać i łagodzić ból piszczeli, chroniczny problem trapiący powszechnie biegaczy i chodziarzy podchodzących zbyt ambitnie do treningu — poruszających się zbyt szybko, zbyt długo lub trenujących zbyt często bez wystarczającego odpoczynku. Zmiana programu chodu lub biegów na mniej obciążający stanowi najlepszy sposób całkowitego unikania bólu piszczeli. Rozciąganie i masaż mogą przynieść ulgę, jeśli taki problem już wystąpił.
Ćwiczenia rozciągające mogą pomagać w zapobieganiu odnawianiu się urazów i występowaniu problemów chronicznych po zwichnięciu lub zerwaniu. Dodatkowe wsparcie rekonwalescencji może zapewnić stabilizator lub opaska. Należy poprosić lekarza lub trenera, aby zalecił plan leczenia wspomagający rekonwalescencję. Mogą oni zalecić trenowanie w taki sposób, jak osoba początkująca — powoli, bez zbytniej intensywności lub nadmiernego tempa.
Chociaż wiele urazów sportowych ma charakter przypadkowy i nie można im zapobiec, połączenie rozważnego treningu obejmującego regularne rozgrzewanie, rozciąganie, schładzanie i wzmacnianie mięśni otaczających staw pomaga zapewnić bezpieczeństwo podczas ćwiczeń, gry i zawodów.